از دیگر ویژگی های رمان سالمرگی که ستودنی است تنوع کاراکترها است.در کنار کاراکترهای اصلی، پدر و مادر «لی لا» و خانواده همسرش در کنار ماه سلطان و نجمیه و عموی قهرمان مرد همگی به ایجاد ریتم در خور کمک می کنند. الهی، خود در این باره می‌گوید: «من در پی ساختاری نو بودم که با جهان زیست رمان همخوانی داشته باشد. آنچه دراین رمان بیش از هر چیزی به چشم می‌خورد، روایت تلخ زندگی، به هم ریختگی درونی آدم‌ها، حضور مرگ و زوال ارزش‌هاست.» در بخشی از کتاب سالمرگی می‌خوانیم خدا لعنت کند ماه‌سلطان را که تخم شک را توی دلم کاشت و به وسوسه‌ام انداخت که انگاری بچه‌ی خانم‌خانما نیستم، و بچه‌ی آقاجان نیستم، از زیر بوته به عمل آمده‌ام. بچه‌ی یکی دیگر از زن‌های آقاجان هستم. بچه‌ی زنی رعیت جماعت که آقاجان در شبیخون‌های شبانه، عیاشی‌های بی‌حدومرزش، توی دل زنی نطفه‌ام را کاشته بود. و بعد خانم‌خانما مجبور شده بود برای حفظ آبروی‌شان هم که شده دست به کار شود… و مرا آورده بود پیش خودش و جمع‌وجور کرده بود. زیر پَر و بال خودش گرفته بود و بزرگ کرده بود و خودش را جای مادرم جا زده بود.