دوران کودکی

هانس کریستیان آندرسن در آوریل ۱۸۰۵ در شهر ادنسه دانمارک به دنیا آمد. پدرش معتقد بود که از خانواده‌ای اصیل هستند و بنابر تحقیقات مرکز هانس کریست آندرسن پدربزرگش بر این باور بود که خانواده‌شان جزو طبقات بالای اجتماع بوده‌اند. اما تحقیقات بیشتر این ادعاها را رد کرده‌است. خانوادهٔ آندرسن با خانوادهٔ سلطنتی بی‌ارتباط نبوده‌اند، ولی این ارتباط فقط کاری بوده‌است. پادشاه دانمارک علاقهٔ زیادی به آندرسن داشت و مخارج تحصیل وی را شخصاً به عهده گرفت. آندرسن در جوانی از هوش و تخیل بسیار بالایی برخوردار بود. او علاقهٔ زیادی به ادبیات و تئاتر داشت. در کودکی برای خود صحنهٔ تئاتر درست می‌کرد و آثار ویلیام شکسپیر را با استفاده از عروسک‌های چوبی به عنوان بازیگران بازی می‌کرد.

دوران جوانی

آندرسن در سال ۱۸۱۶ پدرش را از دست داد. برای گذران زندگی نزد یک خیّاط و یک بافنده کار می‌کرد. پس از آن در یک کارخانهٔ تولید سیگار کار کرد، اما همواره توسط یکی از همکارانش که او را دختر می‌خواند، تحقیر می‌شد. در چهارده سالگی به کپنهاگ رفت و در تئاتر مشغول کار شد. به خاطر صدای زیبایش در تئاتر سلطنتی دانمارک استخدام شد، اما پس از چند بار از دست دادن صدایش کارش را نیز از دست داد. یکی از همکارانش او را دارای استعداد شاعری می‌دانست. اندرسن عقیدهٔ همکارش را بسیار جدی تلقی کرد و وقت خود را بر نوشتن متمرکز نمود. آندرسن در اصل، کتاب جوجه‌اردک زشت را از روی وصف حال خودش نوشته‌ است. در یک ملاقات تصادفی اندرسن مورد توجه ژوناس کالین قرار گرفت. او آندرسن را به مدرسهٔ گرامر در اسلاگلس فرستاد و تمام مخارج مدرسه را به عهده گرفت. قبل از رفتن به مدرسهٔ گرامر آندرسن موفق شد اولین داستان خود را به نام شبح در قبر پالناتُکه در سال ۱۸۲۲ منتشر کند. او تا سال ۱۸۲۷ در دو مدرسهٔ اسلاگلس و السینور تحصیل کرد. آندرسن بعدها گفت که این چند سال بدترین و تلخ‌ترین سال‌های زندگی‌اش بوده‌است. او همواره در «ساختن شخصیت خودش» مورد سوءاستفاده قرار گرفت و همکلاسی‌هایش به خاطر سن بیشتر و عدم جذابیتش با او بدرفتاری می‌کردند. او بعدها زبان انگلیسی، آلمانی و اسکاندیناوی را یاد گرفت.