
رمان “همسایه ها”، احمد محمود
شخصیتهای داستان
مشدی جبار، مشدی صفر، کدخدا، مشد اسلام، مشد حسن، اسماعیل، ننه فاطمه، ننه خانوم، پسر مشدی صفر، مشدی بابا، موسرخه،مشدی ریحان
فیلم سینمایی گاو
گاو فیلمی ایرانی به کارگردانی داریوش مهرجویی و نویسندگی داریوش مهرجویی و غلامحسین ساعدی است که در سال ۱۳۴۸ منتشر شد. این فیلم بر اساس قصهٔ «گاو» از کتاب عزاداران بَیَل نوشتهٔ غلامحسین ساعدی ساخته شدهاست. علی نصیریان، عزتالله انتظامی، جمشید مشایخی و پرویز فنیزاده بازیگران اصلی فیلم هستند. گاو از موج نوی سینمای ایران و جزء اولین فیلمهای ایرانی بود که در غرب و اروپا مورد توجه و تحسین قرار گرفت. گاو جایزهٔ فیپرشی جشنواره فیلم ونیز ۱۹۷۱ را به دست آورد.
گاو اولین بار در سال ۱۹۷۱ در جشنواره فیلم ونیز، بدون زیرنویس انگلیسی روی پرده رفت و همچنین در جشنوارههای کن، برلین، مسکو، لندن، لسآنجلس و دیگر جشنوارهها به نمایش درآمدهاست. در سالهای بعد نیز گاو با نسخهٔ ترمیمشده در جشنوارهٔ ایل چینما ریترواتو ایتالیا، موزهٔ فیلم اتریش و سینما رُفله فرانسه به نمایش گذاشته شد. در رأیگیری منتقدان سینمای ایران در سالهای ۱۳۵۱، ۱۳۶۷ و ۱۳۷۸، گاو به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران برگزیده شد.
داستان
همهی امید مش حسن به تنها گاوی است که از وجود آن علاوه بر امرار معاش خانوادهی خود، افراد روستا را نیز بهرهمند میسازد. این مسائل باعث شدهاست که مش حسن دلبستگی خاصی به این گاو داشته باشد. اما روزی که به شهر رفته، گاو به علت نامشخصی میمیرد. افراد روستا با موافقت همسر مش حسن نعش گاو را در حیاط منزلش دفن می کنند. پس از بازگشت مش حسن وانمود میکنند که گاو گریخته؛ ولی او باور نمیکند و فکر میکند گاوش زنده است. از آن پس حالش دگرگون میشود و خود را گاو میپندارد. پند و نصیحت بزرگان و ریش سفیدان روستا، چاره ساز نمیشود و سرانجام کدخدا و مش اسلام تصمیم میگیرند که او را دست و پابسته جهت درمان به شهر ببرند. اما مش حسن در راه از دست آنها میگریزد و با سقوط در درهای میمیرد.
.
نظرها
* گاو یکی از فیلمهای موج نو سینمای ایران است.
* این فیلم در نظرسنجی منتقدان و نویسندگان ماهنامه سینمایی فیلم به عنوان یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران انتخاب شده است.
* تام میلن در ابزرور نوشت: «فیلم ایرانی گاو را فیلمی پخته، هوشیارانه و سرشار از زیبایی یافتم.»
* هوشنگ کاووسی منتقد سینما، در نقدی که بر این فیلم نوشت، از آن به عنوان فیلمی «در یک قدمی یک شاهکار» یاد کرد.
* جووانی رابونی منتقد روزنامه اوونیر نیز گاو را کشف دوباره ایران نامید که با وجود نداشتن بروشور و زیرنویس دربارهاش نوشت: «فیلمبرداری خوب، نورپردازی آگاهانه و میزانسنهای دقیق همه و همه میتوانستند تم احساسی و گاه به شدت فلسفی فیلم را القا کنند.»
* لوموند در مقالهای بعد از موفقیت فیلم گاو در جشنواره فیلم ونیز نوشت: «جشنواره ونیز به معرفی ایران میپردازد. صدای سینمای ایران برای نخستین بار به گوش میرسد و همراه با آن صدای کارگردان فیلم داریوش مهرجویی که سبکی تمام و کمال دارد، به طوری که آثار کورو ساوای ژاپنی و ساتیاچیترای هندی را کمرنگ میکند.»
* این فیلم مورد استقبال لوکینو ویسکونتی، ویتوریو دسیکا و فدریکو فلینی نیز قرار گرفت