مفاهیم ساده ی علمی، طبیعی و حتی مفهوم واژگان را توسط قصه و گاه بدون نیاز به توضیح می توان منتقل کرد. قصه برای پیشرفت مهارت های ادبی، مهارت های شنیداری و مهارت های مربوط به ایجاد ارتباط آنها مفید است. قصه درمانی نه تنها در مورد کودکان بهنجار، بلکه در مورد کودکان دارای نیازهای ویژه که فاقد روش ها و راهبردهای لازم برای حل مسائل خود هستند کاربرد دارد؛ زیرا مربی یا روانشناس بر اساس نیازهای خاص هر کودک یا گروهی از کودکان با مشکل یکسان قصه ای را طراحی می کند و در تمام مراحل شکل گیری قصه از کنجکاوی و خلاقیت خود کودکان بهره می جوید. بسیاری از این قصه ها بر محور یک طرح مرکزی شکل گرفته اند و معمولاً پایان مشخصی ندارند و این به روانشناس کمک می کند که هر بار بنا به نیازهای مخاطبان خود قصه ای را به نحوی مطلوب و متناسب به پایان برساند. قصه می تواند موجب تسریع برقراری رابطه، کمک به درک بهتر چهارچوب ذهنی کودک، افزایش مشارکت و فعالیت مراجع، کاهش مقاومت و منفی کاری، برانگیختن دقت و افزایش توجه، فراهم آوردن چهارچوبی برای مصاحبه، ارائه ی الگویی برای همانند سازی و کسب تجربه، ایجاد موقعیتی برای آموزش والدین و فراهم آوردن امکاناتی برای ارائه تکلیف به کودک و خانواده شود. قصه گویی هنر بیان دنیای زنده کتاب هایی است که هرکدام رازی نهفته درون سینه ی خود دارند و کودک با شنیدن هنر قصه گو با مدل های مختلف زندگی آشنا می شود .این هنر همیشه در زندگی بشر وجود داشته است و طبق نیاز مردمان همان عصر از آن استفاده شده و به نحو مؤثری در زندگی انسان تأثیرگذار بوده است.