مهم‌ترین آثار او غول بزرگ مهربان، چارلی و کارخانه شکلات سازی، جیمز و هلوی غول پیکر، ماتیلدا ، قافیه‌های شورشی و داستان‌های چشم‌نداشتنی و جادوگر ها است. از روی بیشتر آثار او فیلم ساخته شده است. روالد دال در سال 1916 در ویلا ماری ولز از پدر نروژی هارالد دال (1863-1920) و سوفی ماگدالن دال (1885-1967) به دنیا آمد. پدر دال، دلال کشتی ثروتمند و مردی خودساخته، به بریتانیا مهاجرت کرده بود و در دهه 1880 با همسر اولش، ماری بورین گرسر فرانسوی، در کاردیف اقامت گزید. آنها قبل از مرگ او در سال 1907 دارای دو فرزند (الن مارگریت و لوئیس) بودند. مادر رولد دال به یک خانواده نروژی از وکلا، کشیشان کلیسای دولتی و بازرگانان ثروتمند و صاحبان املاک تعلق داشت و زمانی که در سال 1911 با پدرش ازدواج کرد به بریتانیا مهاجرت کرد. دال به افتخار رولد آموندسن کاشف قطبی نروژی نامگذاری شد. زبان اول او نروژی بود که در خانه با والدین و خواهرانش آستری، آلفیلد و الس صحبت می‌کرد. مادربزرگ مادری او الن والاس، نوه گئورگ والاس، عضو پارلمان و از نوادگان یک مهاجر اسکاتلندی در اوایل قرن هجدهم به نروژ بود. خواهر دال آستری در سن هفت سالگی در سال 1920 هنگامی که دال سه ساله بود بر اثر التهاب آپاندیس درگذشت و پدرش چند هفته بعد در سن 57 سالگی بر اثر ذات الریه درگذشت. در اواخر همان سال، کوچکترین خواهرش، آستا، به دنیا آمد. پس از مرگ، هارالد دال ثروتی را به ارزش 158917 پوند از خود به جای گذاشت. (معادل 6,791,035 پوند در سال 2021). مادر دال تصمیم گرفت به جای بازگشت به نروژ در ولز بماند، زیرا شوهرش می‌خواست فرزندانشان در مدارس انگلیسی تحصیل کنند. هنگامی که او شش ساله بود، دال با بت خود بئاتریکس پاتر، نویسنده داستان پیتر خرگوش با شخصیت بدجنس پیتر خرگوشه، اولین شخصیت تخیلی مجوز ملاقات کرد. در سال 2020 ملاقات آنها در فیلم درام تلویزیونی، رولد و بئاتریکس: دم موش کنجکاو نمایش داده شد. دال ابتدا در مدرسه کلیسای جامع، Llandaff شرکت کرد. در هشت سالگی، او و چهار تن از دوستانش توسط مدیر مدرسه به خاطر گذاشتن یک موش مرده در شیرینی فروشی محلی، با چوب دستی تنبیه شدند. این پنج پسر شوخی خود را “توطئه بزرگ موش 1924” نامیدند. خانم شیرینی فروش الهام بخش دال در خلق خانم ترانچ بول در ماتیلدا بود. گابستپرها شیرینی مورد علاقه دانش آموزان بریتانیایی بین دو جنگ جهانی بودند، و دال در داستان تخیلی خود به نام «گابستاپ ابدی» که در «چارلی و کارخانه شکلات سازی» به نمایش درآمد، به آن اشاره کرد. در کودکی دال به مدرسه شبانه روزی سنت پیتر در وستون سوپر مار منتقل شد. والدینش می‌خواستند او در یک مدرسه دولتی انگلیسی تحصیل کند. این نزدیک‌ترین مدرسه به دلیل خط کشتی معمولی در کانال بریستول بود. دال در سنت پیتر دوران ناخوشایندی داشت. او بسیار دلتنگ بود و هر هفته برای مادرش نامه می نوشت اما هرگز ناراحتی خود را برای او فاش نمی کرد. پس از مرگ مادرش در سال 1967، متوجه شد که او همه نامه‌ها را ذخیره کرده است. دال در زندگی‌نامه‌اش «پسر: قصه‌های کودکی» درباره دوران حضور خود در مدرسه سنت پیتر نوشت: «در سن هشت، نه و ده سالگی، کنکرها در طول دوره‌ی غم‌انگیز پاییزی، نور خورشید را به زندگی ما وارد کردند.» در جنگ جهانی دوم به نیروی هوایی انگلستان در نایروبی پیوست. مدتی در یونان و سوریه و مصر خلبان جنگی بود و در آن مدت، یک بار هواپیمایش سقوط کرد و مجروح شد. در ۱۹۴۲ به سفارت بریتانیا در واشینگتن رفت و نویسندگی را شروع کرد. اولین داستان‌هایش را بر اساس تجربه‌هایش در جنگ در نشریات آمریکایی به‌چاپ رساند. اما خیلی زود به نوشتن برای کودکان تمایل یافت. آثار او اثر زیادی بر نویسندگان انگلیسی زبان پس از او گذاشت.