نوشافرین یا نوشا، دختر مردی پرنفوذ به نام سرهنگ نیلوفری است که به منظور پیشرفت در کار خود، به شهری کوچک در حوالی استان سمنان به نام سنگسر می رود. سرهنگ معتقد است دخترش آن قدر شایسته است که می تواند ملکه ی ایران شود و عزم خود را جزم کرده که بهترین زندگی را برای نوشا بیافریند. اما اتفاقات به این سادگی ها که او فکر می کرد، پیش نخواهد رفت. نوشا از طرف دیگر، در گرداب عشق کوزه گری اسرارآمیز می افتد و حاضر است برای معشوق خود دست به هر کاری بزند. اما دست سرنوشت، برای نوشا هم خواب های دیگری دیده است. رمان سال بلوا، اثری فوق العاده جذاب و خردمندانه است که موضوعاتی چون عشق ممنوعه، قدرت طلبی و محدودیت های تحمیل شده بر زنان را به زیباترین شکل به تصویر می کشد.
این کتاب مصائب مردم و وقایع اواخر حکومت رضاشاه را با توسل به «اسطوره» روایت می‌کند. درونمایه‌ی اصلی داستان «انتظار» است؛ انتظار منجی‌ یا قهرمانی که نمی‌آید. موتیف -عنصر تکرار شونده- داستان هم خاک است که میهن را به یاد می‌آورد. معروفی برای روایت بخش تاریخی داستانش، دست بر روزگار سیاه و تلخی می‌گذارد؛ آن هم با ذکر وقایع و جزئیاتی چون جنگ، ورود نظامیان مختلف به شهر (ایران)، مادران داغدار، دلالی آدم‌ها، دزدی،‌ رشوه‌گیری، یاغی‌گری و… . بنابراین از جهتی (اسطوره و تاریخ) رمانی شرقی محسوب می‌شود و از جهتی دیگر (نوع روایت و نگاه تازه به زنان) رمانی ‌مدرن.